ITF i standardowy kod dystrybucyjny

Na świecie istnieje około 100 typów kodów kreskowych. Poniżej przedstawiamy wprowadzenie do kodów kreskowych ITF.

ITF

ITF jest skrótem angielskiej nazwy „Interleaved Two of Five” (Interwał dwa z pięciu). Jest on powszechnie stosowany jako standardowy kod dystrybucyjny drukowany na pudełkach z tektury falistej.
Istnieje wiele typów kodów „2 z 5”, jak przedstawiono poniżej. Wszystkie one przedstawiają jeden znak za pomocą tej samej struktury 5 pasków lub spacji, z czego 2 paski lub spacje muszą być szerokie. Choć ich struktura jest podobna, kody są całkowicie odmienne.

Struktura ITF

  • W kodzie ITF do przedstawienia jednego znaku używa się 5 pasków (spacji). Ponieważ dwa z pięciu pasków są szerokie, kod nosi nazwę „2 z 5”.
  • W kodzie ITF znaki przedstawione za pomocą pasków są przeplecione ze znakami przedstawionymi za pomocą spacji, jak pokazano poniżej.
A
Paski znaku start
B
Paski znaku stop
Znak Wzór pasków
START
2
3
5
8
STOP
  • Pierwszy znak jest przedstawiony za pomocą 5 pasków, a drugi za pomocą 5 spacji. Dlatego kod ITF zawsze zawiera parzystą liczbę cyfr. („ITF z 5 cyfr” nie istnieje)
  • ITF ma strukturę o wysokiej gęstości, ponieważ zarówno paski, jak i spacje są nośnikami informacji.
  • Znaki start/stop nie są używane, ale używane są wzory pasków przedstawiające początek i koniec.

Struktura znakowa kodu ITF

ITF jest tworzony przy użyciu znaków z poniższej tabeli. Znakami, które można przedstawiać, są tylko cyfry (od 0 do 9).

Znak Wzór pasków
START
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
STOP

Cechy kodu ITF

ITF będący kodem o bardzo wysokiej gęstości danych ma następujące cechy:

  • Rozmiar etykiety może być mniejszy niż w przypadku innych kodów o tych samych cyfrach.
    Sprawdza się, jeśli jest mało miejsca na wydrukowanie kodu.
  • W porównaniu z innymi kodami może zawierać więcej danych na etykiecie o takim samym rozmiarze. (Liczba cyfr może być większa).
  • Można stosować paski o większej szerokości niż na etykietach o takim samym rozmiarze i liczbie cyfr.
    Większa szerokość paska sprawia, że są one łatwiejsze do odczytania przez czytnik kodów kreskowych. Można także dokonywać odczytów na odległość.

Porównanie długości kodów kreskowych

Poniższe rysunki przedstawiają porównanie długości kodów kreskowych każdego typu, przy zastosowaniu tej samej szerokości paska i tej samej ilości informacji. Oczywiste jest, że kod ITF jest najkrótszy.
(Porównanie opiera na binarnym poziomie kodów kreskowych)

  • ITF
    ITF
  • CODE39
    CODE 39
  • Codabar
    Codabar

Zastosowania kodu ITF

  • Kod ITF jest używany do umieszczenia większej ilości informacji na małej przestrzeni.
  • Używany jest jako standardowy kod dystrybucyjny do nadruku na opakowaniach z tektury falistej. (Szczegółowe objaśnienia można znaleźć tutaj)

Wady kodu ITF

Chociaż ITF ma wiele zalet, ma również wadę w postaci możliwości „pominięcia odczytu” ze względu na jego strukturę. Pominięcie odczytu oznacza, że kod kreskowy reprezentujący „3852” jest błędnie odczytywany jako „38” z pominięciem niektórych cyfr.

Gdy wiązka lasera skanuje w kierunku ukośnym, jak pokazano po lewej stronie, kod kreskowy jest odczytywany jako „38”.

Standardowy kod dystrybucyjny

Standardowy kod dystrybucyjny oparty na ITF jest szczegółowo objaśniony.

Czym jest standardowy kod dystrybucyjny?

Standardowy kod dystrybucyjny to kod kreskowy umieszczany głównie na kartonie z tektury falistej i znormalizowany pod kątem systemu dystrybucji. W poniższej części przedstawiono, w jaki sposób wprowadzono standardowy kod dystrybucyjny.

Potrzeby związane z modelem Just-in-time

Sklepy detaliczne, takie jak supermarkety, dążą do zmniejszenia zapasów, aby zachować jak największą powierzchnię użytkową. Aby spełnić ten wymóg, producenci i sprzedawcy muszą bezbłędnie dostarczyć zamówione towary w wymaganej ilości i w wymaganym czasie. Nosi to nazwę systemu just-in-time (JIT). Efektem są następujące sytuacje.

(1) Różnicowanie opakowań

Detaliści składają zamówienia na różne liczby jednostek, na przykład 120 sztuk lub 10 sztuk. Dlatego też opracowano różne wielkości opakowań, aby spełnić takie wymagania.

120 sztuk
10 sztuk

(2) Transport samochodowy jako główny środek transportu

Ponieważ wielkość jednorazowych dostaw zmniejszyła się, a ich częstotliwość wzrosła, transport samochodowy odgrywa główną rolę w dystrybucji.
W obecnych warunkach drogowych nie jest jednak dozwolone długotrwałe parkowanie samochodu ciężarowego w celu załadunku i rozładunku. Dlatego paczki muszą być tak przygotowane (skompletowane), aby można je było załadować na ciężarówkę, która ma przyjechać w określonym czasie. Jeśli w tym czasie ma zostać sprawdzona każda specyfikacja opakowania zamówienia, załadunek samochodu ciężarowego zajmie zbyt wiele czasu.

Stworzenie standardowego kodu dystrybucyjnego

Standardowy kod dystrybucyjny stworzono, aby sprostać wymaganiom tendencji do zróżnicowania dystrybucji. Standardowy kod dystrybucyjny określa zawartość kodu EAN produktów znajdujących się w opakowaniu oraz dane dotyczące opakowania (ilość produktu w opakowaniu). Po odczytaniu standardowego kodu dystrybucyjnego przez czytnik kodów kreskowych, od razu znana jest pozycja i ilość produktu. Pozwala to na zracjonalizowanie wielu czynności w systemie dystrybucji, takich jak „kompletacja”, „asortyment”, „sprawdzanie towaru”, „kontrola zapasów” i „inwentaryzacja”.

Konstrukcja standardowego kodu dystrybucyjnego

Standardowy kod dystrybucyjny składa się z kodu EAN zapakowanego produktu i poprzedzającego go kodu identyfikacyjnego dystrybucji.

  • Kod JAN
  • Standardowy kod dystrybucyjny

Struktura danych jest następująca:

A
Kod identyfikacyjny dystrybucji (1 cyfra)
B
Kod kraju (2 cyfry)
C
Kod producenta (5 cyfr)
D
Kod pozycji asortymentowej (5 cyfr)
E
Cyfra kontrolna (1 cyfra)

Przypisywanie kodu identyfikacyjnego dystrybucji

Kod identyfikacyjny dystrybucji przedstawia ilość i zawartość produktów zmieszanych w opakowaniu za pomocą 1 cyfry. W przypadku oznaczenia ilości, nie przedstawia on rzeczywistej ilości produktu w opakowaniu, a kod odpowiadający ilości jest definiowany przez użytkowników.

Kod identyfikacyjny
Kod
identyfikacyjny
dystrybucji
Opis
0 Opakowanie zawierające produkty mieszane
1~7 Ilość tego samego produktu w opakowaniu
8 Zarezerwowane
9 Dodana wersja dodatkowa

Wersja dodatkowa: zobacz tutaj

Przykład: jeśli te same produkty są różnie pakowane, stosuje się różne kody identyfikacyjny dystrybucji.
A
Kod EAN
B
6 sztuk w opakowaniu
C
12 sztuk w opakowaniu
D
Standardowy kod dystrybucyjny

Standardowy rozmiar standardowego kodu dystrybucyjnego

Rozmiar standardowego kodu dystrybucyjnego może być powiększony lub pomniejszony w zakresie powiększenia od 0,25 do 1,2 w oparciu o standardową szerokość wąskiego paska 1 mm (współczynnik powiększenia: 1). (Do eksportu stosuje się powiększenie od 0,625 do 1,2). Długość kodu kreskowego w poszczególnych powiększeniach przedstawia się następująco. (Długość kodu kreskowego obejmuje ciche strefy).

Długość kodu kreskowego
A
Długość kodu kreskowego
Specyfikacje miejsc drukowania
A
32 ±3 mm
B
149
C
19 mm lub więcej
Powiększenie Długość kodu kreskowego
1,2 171 mm
1,0 143 mm
0,8 114 mm
0,625 89 mm
0,40 57 mm
0,25 36 mm

Dlaczego używa się kodu ITF?

ITF dopuszcza większą szerokość wąskiego paska w porównaniu z innymi kodami, jeśli rozmiar etykiety i liczba cyfr są takie same. Dlatego nawet drukarki o słabej jakości druku mogą wydrukować kod ITF. Ponadto, większa szerokość paska pozwala na odczytanie kodu z dużej odległości.

Co to jest wersja dodatkowa?

Wersja dodatkowa to kod dystrybucyjny dodany po wersji standardowej kodu dystrybucyjnego. Jest stosowana w przypadku produktów takich jak szynka i kiełbasa, których ceny różnią się w zależności od wagi poszczególnych opakowań. Wersja dodatkowa składa się z pięciu cyfr reprezentujących wartość mierzoną i 1 cyfry kontrolnej. Jeżeli konieczny jest przecinek dziesiętny, należy go umieścić między trzecią a czwartą cyfrą. Zamiast wersji dodatkowej, do przedstawiania mierzonych wartości używa się obecnie GS1-128 opartego na CODE 128.

A
Wersja dodatkowa

Pasek ramki dystansującej

Kody kreskowe drukowane są na pudełkach z tektury falistej metodą fleksograficzną (metoda druku wykorzystująca prasę z żywicy lub gumy). Ponieważ powierzchnia tektury falistej nie jest całkowicie płaska, nacisk prasy fleksograficznej podczas drukowania nie jest równomierny. Może to spowodować zniekształcenie kodu kreskowego. Ramka dystansująca jest stosowana, aby podczas drukowania utrzymać równy nacisk i zapobiec nadmiernemu naciskowi na kod kreskowy.

Pasek ramki dystansującej
A
Pasek ramki dystansującej

SPIS TREŚCI